Eerste weekjes in Sydney

Na de tweede eindeloze vlucht (ik bedoel, ik wist dat Australië heel ver weg is ja, maar je hebt echt geeeen idee, totdat je erheen gaat en dan pas besef je hoe VER het is jeetje) van Seoul naar Sydney werd ik na het landen opgehaald door tante Nel en m'n neef en nicht Michael en Sharon. Het was de eerste keer dat ik Sharon en haar zoontje Braidon ontmoette, maar dat is niet zo heel gek met die afstand. Het onthaal was al meteen warm en vertrouwd, superfijn na zo'n lange reis. Ik landde rond 07:00 's ochtends dus gelukkig was er nog een hele dag om bij te komen. Het eerste wat opviel was dat, ondanks het winterseizoen de temperatuur prima te doen is hier.Tot nu toe schijnt bijna alle dagen de zon en is het zo'n 20 graden overdag. De locals vinden het koud, voor mij is het een tropische lentedag, echt geweldig. Het tweede was natuurlijk dat auto's hier aan de verkeerde kant van de weg rijden, iets waar ik nu nog steeds niet aan gewend ben, zeker met oversteken.
De eerste dagen heb ik bij m'n tante gelogeerd wat erg fijn was. Ik heb 'r beter leren kennen en ze heeft me goed op weg geholpen hier. Ze heeft me met de auto over flinke afstanden rondgereden om verschillende dingen te laten zien. Wat me verbaasde was dat het me zo "goed" lukte om overdag wakker te blijven en 's nachts door te kunnen slapen, hoewel ik dit wel meteen vanaf het begin aan heb gehouden. De opeenvolgende ochtenden wakker worden met hele gekke geluiden van exotische vogels was zo leuk en raar. En toen ik voor het eerst alleen naar het station liep en ibissen over straat zag banjeren alsof 't duiven waren werd ik nog blijer: het is zo anders dan NL! In ieder geval, geen middagdutjes dus en dat was af en toe zwaar, maar beter te doen dan ik dacht. Daar waar m'n jetlag wel terechtkwam was in m'n eetlust. De eerste week had ik weinig honger, maar goed, inmiddels is dat patroon ook omgedraaid en eet ik weer als een malle ;)
Over eten gesproken: je wordt er hier bijna mee doodgegooid. Eten is hier overal, maar dan ook echt overal. De enorme shoppingmalls die je hier hebt hebben foodcourts met heel veel eten. Lekker eten en vooral ook fastfood. Op de een of andere manier is het echt heel moeilijk om ergens een simpel broodje te halen voor onderweg, zoals ik in NL gewend ben, en heb ik helaas moeten constateren dat ik in de tijd dat ik hier ben al zo'n 8-9 hamburgers heb gegeten, als het er niet meer zijn. Natuurlijk is het "goedkoop", maar los van de andere grote maaltijden lijken ze hier niet zo into broodjes gezond te zijn. Dat is jammer, maar fascinerend tegelijkertijd om te zien wat voor grote rol eten hier speelt.

Na de dinsdag dat ik was geland hier had ik op vrijdag een Early Arrivals BBQ van Macquirie University waar ik andere exchange students heb ontmoet. Gelukkig ben ik bij een leuke groep mensen beland, voornamelijk Europeanen om het zo maar even kort te noemen. Het is wel gebleken dat er ongelooflijk veel Amerikanen zijn, en daarmee zijn ook de verhalen waargemaakt over de non-stop feestjes op de campus waar ze met z'n allen wonen, want in de U.S. mogen ze natuurlijk niet drinken tot hun 21ste, hier kan dat wel. Je kunt je dus vast voorstellen hoe dat eruit moet zien.

Via één van de exchange students, een meisje uit Denemarken, heb ik een kamer gevonden in het huis waar zij ook woont. Samen wonen we met de landlord, een oudere stille meneer. Het is vrij rustig en schoon vergeleken met de studentflats die ik tot nu toe heb gezien. Een kamer hier vinden is niet per sé moeilijk, maar het is erg duur en het is lastig om een kamer te vinden die niet gedeeld is, want daar houden ze hier blijkbaar heel erg van. Gelukkig heb ik dankzij Rikke, het Deense meisje, een ruime kamer voor een relatief "goedkope" prijs weten te vinden, en is het ook nog eens 10-15min met de bus (die precies voor de deur stopt) van hier naar de universiteit.

Deze week ben ik alweer begonnen met m'n lessen. Ik volg nu in één keer vier vakken i.p.v. de gebruikelijke twee per blok. Ik kan gelukkig wel zeggen dat ze tot nu toe allemaal erg leuk lijken te zijn en zeker de biologievakken hier zijn zoveel meer gericht op de praktijk, waar ik extreem blij mee ben, want zo heb ik in de afgelopen twee jaar mn labjas en snijset maar hooguit twee keer gebruikt, en ik begin morgen al meteen met het ontleden van een Marine Bird. Iets wat ik als biologienerd echt heel erg cool vind. En dan heb ik het nog niet eens over de pelagic field trip die ons te wachten staat in oktober waarbij we de zee opgaan en data gaan verzamelen over walvissen en weet ik het. Het bijbehorende vak waar ik het nu over heb heet Marine Birds and Mammals. Omdat het zo anders is vergeleken met Utrecht, waar ik voornamelijk alles uit boeken haal en van het internet, vind ik het helemaal niet erg om geen echte zomervakantie te hebben, mijn zomer moet er toch nog aankomen :)

Tussendoor ben ik met de Europeanen al flink wat sightseeingtours gaan doen, zoals een echte toerist. Tegelijkertijd is het ook heel raar om te bedenken dat dit voorlopig ook m'n woonplaats is, iets waar ik nog aan moet wennen. De dagelijkse dingen brengen af en toe nog stress met zich mee. Waar doe je boodschappen, hoe werkt het ov (de bussen roepen niks om/geen bordjes met haltes dus erg toerist-onvriendelijk helaas), de weg vinden van A naar B. In een stad die ongeveer zo groot is als half Nederland is het niet zo moeilijk om je af en toe verdwaald te voelen. Gelukkig is dat nog niet echt voorgekomen, maar het is wel een uitdaging om je weg en je plek te vinden hier. Het lijkt ook totaal niet op het verdwaalde gevoel dat je soms op vakantie hebt. Het is grappig om te merken dat je met zulke nieuwe vreemde gevoelens te maken hebt, omdat je (ik in ieder geval) af en toe de neiging hebt om te denken dat je wel weet hoe het is of hoe het gaat worden. Nou niet dus.

In ieder geval moet ik eerst maar even gaan studeren hier. De universiteit is gelukkig erg mooi gelegen en met een gigantische campus waar je je de hele dag wel kunt vermaken. Oh en ik heb me zelfs ingeschreven bij de sportschool daar, dus met mij komt het wel goed :)

Xx