End of the semester, The Eastcoast and going home!
Door: Nora
Blijf op de hoogte en volg Nora
16 Januari 2014 | Australië, Sydney
Hoi Allemaal,
Het is weer even geleden, dus een boel te vertellen!
Na de Outback begon de druk rondom de studie op te lopen en kwamen de final exams steeds dichterbij. Omdat de stress dit keer wat hoger lag vanwege de "taalbarriere" heb ik mezelf proberen te overtreffen in de hoeveelheid tijd die ik heb doorgebracht in de bieb. En gelukkig heeft dat z'n vruchten afgeworpen want ik heb al m'n vakken met prima cijfers gehaald :)
Als beloning ging ik nu de ultieme Australische roadtrip doen langs the Eastcoast. We begonnen met z'n vijven en vertrokken de dag voor m'n verjaardag uit Sydney. Onze eerste stop was Hunter Valley, een gebied dat bekend staat om z'n wijnen en waar we de volgende dag, op m'n verjaardag dus, lekker decadent wijntjes zijn gaan proeven.
Hierna zijn we doorgereden naar Coffs Harbour, een surfers stadje waar de week ervoor een 19-jarige jongen om was gekomen door een een haaienaanval. Natuurlijk zijn we niet het water ingegaan, maar wel van de omgeving genoten.
Na Coffs Harbour hebben we twee dagen in Byron Bay doorgebracht. Byron staat bekend als een hippie plaats, en dat is het ook. Op de meest random plekken zitten er sjofel uitziende blokes een beetje gitaar te spelen met een stonede glimlach om hun lippen. Verder is de sfeer daar wel ontzettend goed, met mooie stranden. Hier hebben we ook het meest oostelijke puntje van Australië bezocht; Cape Byron.
We zijn met z'n vijven in Brisbane geëindigd, waar vanaf dit punt een aantal een andere weg opgingen. Rikke en ik zouden Jonathan hier meeten en vanaf Brisbane gingen we verder met de Greyhound bus.
We zijn toen voor twee dagen naar Fraser Island geweest, wat ontzettend mooi is, als grootste zandeiland ter wereld zijnde, met heldere meren en subtropische bossen. Ook het feit dat er geen geasfalteerde wegen zijn maar alleen zand maakte het rijden ontzettend hilarisch, je stuitert namelijk de hele tijd op en neer alsof je in een kermisattractie zit.
Na Fraser zijn we twee dagen rond de Whitsunday Islands gaan zeilen. Dit was absoluut een hoogtepunt, met Whithaven beach als een paradijs en dolfijnen die rond de boot zwommen, snorkelen in het Great Barrier Reef en simpelweg genieten van een van de mooiste plekjes op aarde.
Aangezien we al in het eilanden-hop ritme zaten, leek het ons ook wel leuk om naar Magnetic Island te gaan. Onderweg was het al steeds warmer en vochtiger geworden en waren we officieel in een tropisch klimaat beland. Op Magnetic Island kun je mooie wandelingen maken en Koalas in het wild spotten. Hier werd het ook afscheid nemen van Jonathan en Rikke die naar huis gingen. Vanaf Magnetic Island ben ik dus zelf alleen verder gereisd naar Cairns, wat de eindbestemming van de roadtrip was.
In Cairns zelf had ik zo'n drie dagen om in te vullen en ben ik meteen op onderzoek uit gegaan om te zien wat ik kon doen. Cairns zelf is niet zo spectaculair maar de omgeving wel. Dus ben ik de eerstvolgende dag een tour gaan doen naar het Daintree Rainforest, het oudste regenwoud ter wereld. Ook zijn we toen gestopt in Cape Tribulation, waar je een prachtig strand hebt en waar "the rainforest meets the reef": de enige plek ter wereld waar twee World Heritage Listed sites elkaar kruisen. Als Biologe Nerd vond ik dat natuurlijk een geniaal feitje.
De tweede dag ben ik naar een Crocodile farm geweest (het stikt daar van de krokodillen) en heb ik zelfs een beetje krokodil geproefd. De laatste dag ben ik nog een keer gaan snorkelen in het Great Barrier Reef, maar dit keer de Outer part, en heb ik dan ook eindelijk gezien wat ik nog heeel graag wilde zien: sea turtles! Snorkelen daar is echt waanzinnig mooi, een hele andere wereld, lastig uit te leggen, gewoon een keer doen.
De dag voor kerst vloog ik terug naar Sydney met een best wel somber gevoel, omdat dit m'n laatste "grote" trip was en naar huis gaan steeds dichterbij kwam. Gelukkig had ik meteen die avond kerstavond met m'n Exchange vrienden en het was ontzettend fijn en gezellig met veel eten en blijheid. De volgende dag heb ik kerst mogen vieren met m'n tante en neef en nicht, wat ook heel fijn was. De kerstsfeer was moeilijk te krijgen trouwens, zon zee strand en kerst gaan gewoon niet samen heb ik besloten.
De laatste dagen zijn langzaam aan de laatste studiegenootjes naar huis vertrokken en ook nu is voor mij de tijd aangebroken om naar huis te gaan. Ik ben er eigenlijk helemaal niet klaar voor, maar ik kijk er erg naar uit om iedereen weer te zien.
Binnenkort meer verhalen, maar dan een live versie ;)
Xxx
Het is weer even geleden, dus een boel te vertellen!
Na de Outback begon de druk rondom de studie op te lopen en kwamen de final exams steeds dichterbij. Omdat de stress dit keer wat hoger lag vanwege de "taalbarriere" heb ik mezelf proberen te overtreffen in de hoeveelheid tijd die ik heb doorgebracht in de bieb. En gelukkig heeft dat z'n vruchten afgeworpen want ik heb al m'n vakken met prima cijfers gehaald :)
Als beloning ging ik nu de ultieme Australische roadtrip doen langs the Eastcoast. We begonnen met z'n vijven en vertrokken de dag voor m'n verjaardag uit Sydney. Onze eerste stop was Hunter Valley, een gebied dat bekend staat om z'n wijnen en waar we de volgende dag, op m'n verjaardag dus, lekker decadent wijntjes zijn gaan proeven.
Hierna zijn we doorgereden naar Coffs Harbour, een surfers stadje waar de week ervoor een 19-jarige jongen om was gekomen door een een haaienaanval. Natuurlijk zijn we niet het water ingegaan, maar wel van de omgeving genoten.
Na Coffs Harbour hebben we twee dagen in Byron Bay doorgebracht. Byron staat bekend als een hippie plaats, en dat is het ook. Op de meest random plekken zitten er sjofel uitziende blokes een beetje gitaar te spelen met een stonede glimlach om hun lippen. Verder is de sfeer daar wel ontzettend goed, met mooie stranden. Hier hebben we ook het meest oostelijke puntje van Australië bezocht; Cape Byron.
We zijn met z'n vijven in Brisbane geëindigd, waar vanaf dit punt een aantal een andere weg opgingen. Rikke en ik zouden Jonathan hier meeten en vanaf Brisbane gingen we verder met de Greyhound bus.
We zijn toen voor twee dagen naar Fraser Island geweest, wat ontzettend mooi is, als grootste zandeiland ter wereld zijnde, met heldere meren en subtropische bossen. Ook het feit dat er geen geasfalteerde wegen zijn maar alleen zand maakte het rijden ontzettend hilarisch, je stuitert namelijk de hele tijd op en neer alsof je in een kermisattractie zit.
Na Fraser zijn we twee dagen rond de Whitsunday Islands gaan zeilen. Dit was absoluut een hoogtepunt, met Whithaven beach als een paradijs en dolfijnen die rond de boot zwommen, snorkelen in het Great Barrier Reef en simpelweg genieten van een van de mooiste plekjes op aarde.
Aangezien we al in het eilanden-hop ritme zaten, leek het ons ook wel leuk om naar Magnetic Island te gaan. Onderweg was het al steeds warmer en vochtiger geworden en waren we officieel in een tropisch klimaat beland. Op Magnetic Island kun je mooie wandelingen maken en Koalas in het wild spotten. Hier werd het ook afscheid nemen van Jonathan en Rikke die naar huis gingen. Vanaf Magnetic Island ben ik dus zelf alleen verder gereisd naar Cairns, wat de eindbestemming van de roadtrip was.
In Cairns zelf had ik zo'n drie dagen om in te vullen en ben ik meteen op onderzoek uit gegaan om te zien wat ik kon doen. Cairns zelf is niet zo spectaculair maar de omgeving wel. Dus ben ik de eerstvolgende dag een tour gaan doen naar het Daintree Rainforest, het oudste regenwoud ter wereld. Ook zijn we toen gestopt in Cape Tribulation, waar je een prachtig strand hebt en waar "the rainforest meets the reef": de enige plek ter wereld waar twee World Heritage Listed sites elkaar kruisen. Als Biologe Nerd vond ik dat natuurlijk een geniaal feitje.
De tweede dag ben ik naar een Crocodile farm geweest (het stikt daar van de krokodillen) en heb ik zelfs een beetje krokodil geproefd. De laatste dag ben ik nog een keer gaan snorkelen in het Great Barrier Reef, maar dit keer de Outer part, en heb ik dan ook eindelijk gezien wat ik nog heeel graag wilde zien: sea turtles! Snorkelen daar is echt waanzinnig mooi, een hele andere wereld, lastig uit te leggen, gewoon een keer doen.
De dag voor kerst vloog ik terug naar Sydney met een best wel somber gevoel, omdat dit m'n laatste "grote" trip was en naar huis gaan steeds dichterbij kwam. Gelukkig had ik meteen die avond kerstavond met m'n Exchange vrienden en het was ontzettend fijn en gezellig met veel eten en blijheid. De volgende dag heb ik kerst mogen vieren met m'n tante en neef en nicht, wat ook heel fijn was. De kerstsfeer was moeilijk te krijgen trouwens, zon zee strand en kerst gaan gewoon niet samen heb ik besloten.
De laatste dagen zijn langzaam aan de laatste studiegenootjes naar huis vertrokken en ook nu is voor mij de tijd aangebroken om naar huis te gaan. Ik ben er eigenlijk helemaal niet klaar voor, maar ik kijk er erg naar uit om iedereen weer te zien.
Binnenkort meer verhalen, maar dan een live versie ;)
Xxx
-
17 Januari 2014 - 17:14
Paula Slager:
Hi Nora,
Wat een geweldige verhalen. Ik ben zeker benieuwd naar de live versie van je reis. Fijn dat je het zo naar je zin hebt gehad.
En... jij kunt beter van de krokodil proeven dan hij van jou!!
Goeie thuisreis gewenst en tot gauw.
Groetjes, Paula
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
